- раңда
- ет. Раң жеп, тойып кету; тойыну. \≈ Раң жеген жылқы «р а ң д а п», ырғалаңдап қалады.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.